| vol. 1, p. 5Quod antiquissimus [Paternus?] Poeta expressius raro adm[ ] sed vero quod
[sterpum?] aspersit elogio, comprobavit
[o dongailo
]
Ita quidem res erat dum pro Nobilissima oNelliorum domo Religionem et [ ]
Re[gnum] contra impios invasores propugnante, maiores tui ipsi congeneres, ferro [ ]
flammis et fluctibus se velut hostiam et holocaustum offerre non dubitaverunt gr[ ]
tuis ducentes pro iis a quibus acceperant sanguinem effundere, quam eos fusos vide[ ]
ill[ ] conservare, gloriosusque prius quam religionem aut rempubl. in extermin[ ]
venire, se extinctus videre. Verum in Te miles strenuissime, [ ]
Deo ita ordinante [ ] vigoris et gentiliter nobilitatis semen
vigeat, ad quem cum sanguine preclara haec maior[um] et alia [pluri-]
[ma] naturae dona migra[ti s]unt, his maioribus [ ] laude [& ]
nihil n[on] prestas quo Te dignissimus prebeas.
Et genus et proavos et quae n[on] feceris ipse
Vix tua putans. quin imo erubesces alien[a] fam[a]
incumbere cum tua Te virtute posses involvere. Hanc a [teneris]
annis naturae [dona] [ ] virtutis accumulasti pat[ ]tam
colens Philosophiam et bellicam maxime praeferens vit[aru]m quam tam studioque in Patra 1m exerc[ ]
ut illa tecum incredibiliter [adoleverit?] et ipsis premi[ ]
rudimentis inclaruent atque quod earum est cum illa, caeteras
quae nobilem ornent virtutes. Extorris postea pro fide factus, a
30 iam et amplius annis, tanta fide et animi constantia ac robo[r]
sub Catholico Rege meres, ut quasi verecundata virtus cui null[ ]
via invia, Te, invita fortuna, premium ad vexilliferi dein Prefecti
Regis atque demum maiorem quo cum laude fingeris 2 a Tribuno honore
extulerit, non cessa[s?]ura ut aut[em] don[ec] id [ ] quod imperator[i ]
tuam personam virtutemque decet, summum [sel? miliae] quem meruisti gradus. Ut enim corporis [p ]
e celeris eminentior et incomparabile quadam animi fortitudine valentior prestas lepore p[aci ]
[ ] ac venustate affluens, rotundoque ore quemcunque quo cum Europeo conversatus
ita a cunctis Te et supra plerosque co[ ]litones aestimari ac enim tanta tua pe[tr ]
rnamenta et postulant merita. Quae ego ne laus in cognato [ ]
ore cum tacitus preterire cogar unum tantum Te rogabo, ut qui bellicae tuae [ ]
tis cunctos in Belgico hoc Theatro spectatores habes et testes
Translation | vol. 1, p. 5Quod antiquissimus [Paternus?] Poeta expressius caro adm[ ] sed vero quod
[sterquum?] aspersit elogio, comprobavit
[o dongailo
]
Ita quidem res erat dum pro Nobilissima oNelliorum domo Religionem et [ ]
Re[gnum] contra impios invasores propugnante, maiores tu ipse congeneres, ferro [ ]
flammis et fluctibus se velut hostiam et holocaustum offe[r?]e n{ } dubitaverunt gr[ ]
tuis ducentes pro iis a quibus acceperant sanguinem effundere, quam eos fusos vide[ ]
illaque conservare, gloriosusque prius quam religionem aut rempubl. in extermin[ ]
venire, se extinctus videre. Verum in Te miles strenuissime, [ ]
Deo ita ordinante [ ] vigoris et gentiliter nobilitatis semen
vigeat, ad quem cum sanguine preclara haec maior[ ] et alia [pl ]
[ma] naturae dona migra[?]unt, his maioribus or[ ] laude [ ]
nihil n[on] prestas quo Te dignissimus prebeas.
Et genus et proavos et quer n[on] feceris ipse
Vix tua putans quin imo erubesces alien[a] fam[a ]
incumbere cum tua Te virtute posses involvere. Hanc a [D ]
annis naturae [domi] [ ] virtutis accumulasti pat[ ]tam
colens Philosophiam et bellicam maxime praeferens vit[oru]m quam tam studioque in Patra 1m exerc[ ]
ut illa tecum incredibiliter [adoleverit?] et ipsis premi[ ]
rudimentis inclaruent atque quod earum est cum illa,
Translation |